Bir hışımla kaldırıp attı portakal poşetini. Mutfak halısının üstüne desen oldu portakallar. “Yine kazana konacak almadın da portakal mı...

“Aşkı var idi Şehriyar’ın, güllü çiçekli/ Yazık kara yel esti, hazan oldu baharı.”   Dünyanın mihrini peşin fiyatına taksitle...

Dünya bir yanaydı bir zamanlar. Sen diğer yarımda. Dengesiydin cana sunulan merhabanın. Tur dağını yaşıyordu güneş, pencere önünde birbirine...

            … Dünyalar Kadar…                                          … Kader.                                                           .Keder. R sessizinin başladığı yerde bensiz sensizlik de başlıyor. Dünyalar kadar...

Seninle atıyor. Dinliyorum. Bin yıllık sızılarım diniyor sızım sızı, sızlayarak. Sen böyle biraz mavi isen ben yeşil olurum. Ya...

Seni sevince diye başlıyor bütün hayatlar. Dünya elipsi, yörüngeyi unutuyor da kıpkırmızı yüzü, utanıyor dönmekten. Başı dönmüş güzelliğimizden, kervana...

Koptu. Sağlamdı hâlbuki. Urganım. Güvercin gerdanında. Tutunamadık. “Kadim bir aşk/ı bulamadık.” Sıkı sıkı sarılamadık gözlerimize, gözbebeği iken dünyanın. Yanmadı...

Çekilmez, dedi. Çekilmiyor. Kış gelince soba başında masal okuyup şiir demlemiyoruz biz.  Ihlamurlar çiçek açmışsa hastalığa şifa arayışıdır ancak,...

Kana kan, sese ses, silahlara veda. Parmaklarımın arasından kan sızıyor, ılık ılık hissediyorum. Sakinim. Kalabalık yolda fark edilmiyor kan...

Peki, dedim. Öyle olsun. Kıyamet kopsun da benim çorbada bir kaşık salçam olmasın. Bu yazın bir de kışı var...