Kaylule

İkindi vaktine yetişmeli bu şiir
İmge imgeye ulanmalı
Keskin ucuyla bir kılıç
Hikayeyi ortasından bölmeli

Günbatımına yetişmeli bu hüzün
Bakmayın böyle var yok telaşıma
Bir öfke böyle birikir bende
Bir şiir böyle büyür
Bir yanı parlarken öte yanı gece yarısı

Yağmur değil ıslatan tenimi
Dilimde bozulmuş tadı çetrefil öykülerin
Böylece toplanmalı cümle eksik alfabeler
İri ve gri kibirli ve modern ünsüzler
Sonra narin mi narin sesliler

Bir rüyaya demir atmalı bu söz
Zaten bilmem kaç saniye rüyalarımız
Tasını tarağını toplayıp bir ömrün
Ölüsüne dirisine bulaşıp
Alacağımızı alıp vereceğimizi vererek
Yaşayıp gidiyoruz bilmem kaç saniyeliğine bir düş

İyi gelmeli bu uyku öfkemize sevincimize
Yüreğimizde devasa bir obruk
Bir boşluk bir yalnızlık tutmuş her yanımızı
Az sevda çok ayrılık çepeçevre
Böyle böyle bir esatir olup
Arpa boyu yol alır öykümüz

Bu uyku öğle ikindi arası
Ve rahmet salat ile selam arası
Bir macera hayat ile memat arası
Ve kuşlar kanat çırparken umarsız
İki yağmur arası artı
Bir eleğimsağma sırası
Gel zaman git zaman
Masallara iltica eder dem û devran…