Cemre

Sözlükler “Şubat sonunda önce havada, sonra suda ve en sonra toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi” (*) diye tanımlar cemreyi. Bu tanımlama zihnimizdeki cemre imgelemini karşılamaya, ifadeye yetersiz gelen basit, sıradan bir tanımlama. Oysa cemre sözcüğü derin çağrışımlar dünyasına daldırır bizleri her duyduğumuzda. İzafî bir kabulleniş de olsa ilkbaharın gelişi cemreyle başlar. Karakışın bitişinin, hükmünün geçtiğinin ifadesidir cemre. Umuttur, gelecek tasavvurumuzun başat unsurudur cemre.. Güzel günlere olan inancımızın ilk taşı, ilk tuğlasıdır. Yeniden diriliştir. Hayatın tekrar tekrar anlamlandırılmasıdır cemre.

Tabiatın doğal döngüsünün bir kısır döngü değil de her dem yeniden şekilleniş olduğu, her ölümün yeniden dirilişi doğurduğu, her tükenişin yeni başlangıçlara yelken açmak olduğu, her yokluğun daha diri, daha canlı varoluşlara vesile olduğu gerçeğini kavramak ve yaşamaktır cemre. Sevdiğimiz bir masalı yeniden dinlemenin tadı, güzel bir türküyü yeniden duymanın coşkusu, beğendiğimiz bir şiiri yeniden okumanın heyecanıdır cemre.

Kanayan bir yaranın kabuk bağlaması, sağalmaya meyletmesi,  sol yanımızı acıtan yalnızlığın hafif meltemlerle kapılıp gidişidir cemre. Kuşların yüreğimize değen kanat çırpışları, kelebeklerin seyr ü seferidir ruhumuzun derinliğinde.

Tabiata cemre düşmesinden daha önemlisi ruhlarımıza cemre düşmesidir. Her bahar yeniden şekillendirebilmek kendimizi. Ruhumuza yeni, güzel elbiseler giydirebilmek. İnsan bünyemize, adamlık kalıbımıza dar gelen, içimizi bunaltan fazlalıklardan kurtulabilmek. Sevgiyi, dostluğu, dürüstlüğü, hoşgörüyü çıkınımıza doldurmak, yaşadığımız mekanları erdemli mekanlara çevirebilmek, dostluklarımızı çıkarsız kılabilmek, sevgilerimizi pazarlıksız kılmak, umudumuzu hep canlı tutabilmektir cemre.

Dolu dolu konuşmak, dolu dolu anlatmaktır cemre. Bir gülümsemeyi çoğaltmaktır çocuk ruhlarda, çocukça bir coşkuyu tabiatın renk cümbüşünde eritebilmektir cemre. Baharın gelişi yakındır. Cemre düşecek önce insan yüreğine, sonra havaya, sonra suya sonra toprağa. İnsan bu. Umudu diri tutmaktan başka, güzel günlerin geleceğine inanmaktan başka ne var elimizde kayda değer? Cemrenin havadan , sudan, topraktan önce yüreğimize, insan ve insanlık yüreğine düşmesini temenniden  başka ne gelir elimizden?

Fadıl KARLIDAĞ

* Türkçe Sözlük (T.D.K. Yay.)