Denize kavuştuğunda
susmalı insan
suya düşmüş son saman çöpünde
sözünü yitirmeli
Tuzlu köpükleri
ve de rüzgarın ıslığını
içine çekmeli
sonra bırakıp
tekrar içine çekmeli
Kumların sesini
ve ufak taşların
uzun dalgaların altında
yuvarlanırken mırıldanışını duyunca insan
bir şey olmaktan vazgeçip
yalnız deniz olmayı istemeli
sade deniz
Erich Fried*
Çeviri ve fotoğraf: Mevlüt Âsar
*Erich Fried (6 Mayıs 1921, Viyana; 22 Kasım 1988, Baden-Baden), 1938’den itibaren Londra’da sürgünde yaşayan Avusturyalı bir şair, çevirmen ve deneme yazarıydı.
Fried, savaş sonrası dönemde Alman dilinde politik şiirin önemli bir temsilcisidir; T. S. Eliot, Dylan Thomas, Graham Greene, Sylvia Plath, John Synge ve diğerlerini Almancaya çevirmiştir ve Ludwig Tieck’ten sonra William Shakespeare’i canlı bir dille yeniden yorumlamıştır. Ayrıca bir roman ve denemeler yazmıştır. Elias Canetti, Franz Baermann-Steiner, H. G. Adler, Grete Fischer, Gabriele Tergit ve Wilhelm Unger ile birlikte Londra’daki Almanca konuşan sürgündeki yazarlar grubuna dahil olmuştu.
Zamanının siyasetine muhalif olarak tavır aldı, konferanslar verdi, gösterilere katıldı. Hans Magnus Enzensberger, Fritz Teufel ve parlamento dışı hareketin diğer temsilcileri, Rudi Dutschke ve Gretchen Dutschke-Klotz ile arkadaştı. 1979’da yayımladığı aşk şiirleriyle daha geniş bir okuyucu kitlesi buldu. (Vikipedi)
Son Yorumlar