Ayrılık

Işığa çıkar mı bilmem bu yollar?
Karanlık artarak çöküyor, Sude’m.
İçine düştüğüm soğuk dört duvar,
Umudun boynunu büküyor, Sude’m

Ateşe verdiler masum yuvamı
Tarifsiz yaşadım kederi, gamı
İncecik ellerin puslu bir camı,
Geçerek kalbimi söküyor, Sude’m.

Bazen üzüntüyle bazen elemle
Karışmış bir parça hüzün sitemle
Sinemi kor gibi yakan özlemle
Gözlerin gecemi dokuyor, Sude’m.

Bitmiyor, firkatin çekmek suçunu
Yetmiyor, mektupla dökmek içini
İyi ki geceler amber saçını,
Uykuda rüyama döküyor, Sude’m

Mustafa SARI