Ben Bir Kış Mevsimiyim

Ben bir kış mevsimiyim, gecelerin efendisi
Güneşini üşütürüm dağların yamacında
Ne hikmete sor beni ne de benden al hikmeti
Yollarını kapatırım ağaç boyu karımla

Keklikler yürür izini belli etmeden karda
Bir nasırlı el camlardan seyrediyor ruhumu
Gri renkli bulutlarım var her sokağın başında
Üzerimde duman gözlü kurtların mağrurluğu

Fırtına olurum toprağa bazen de bir kale
Çığ olur düşerim evlerin sisli bacasından
Can vermek için canları yaktığım olsa bile
Temizlik işçisiyim kirlerinden arındıran

Suda cam gibiyim, gökyüzünde temiz bir hava

Ayazım yazgımdır benim, rengim beyaz bir kefen
Kimine yuvayım ben kimine bir bahtı kara
Ulurken çakallar puslu havanın ortasında

Dostluğuma razı olmasa da hain Martılar
Kömür gözlü çocuklar gülecek yine yüzüme
Kış kokusuyla gelecek su taşıyan bulutlar
Kardan adam canlanacak beni her gördüğünde

Ben kış mevsimiyim, üşüyen ellerin faili
Haberler benden bahseder cellatlar düşman bana
Giyotin boynumu biçse de sorgusuz sualsiz
Beyaz gelinliğim bardağın dolu tarafında

Necati İLMEN

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir