Gerçekten güzel adamdı Bekir Fevzi Yıldırım. Candı, ciğerdi, ailemizin bir üyesiydi âdeta.
Ne çok severdi yetim güldürmesini, dul sevindirmesini, yaşlı doyurmasını…
Hastane önlerinde bekleyenlerin yüzü gülerdi onu görünce “Güzel adam geldi, karnımız doyar artık.” diye.
Gecekondu mahalleleri yolunu gözlerdi…
Adana’nın güney mahallelerine gidenlerin oraya varmadan benzini, malzemesi biterken o doğrudan giderdi oralara. Ehli Beyt kardeşlerin yoksullarını hiç ihmal etmezdi.
“Mazlumun, mağdurun kimliği/mezhebi sorulmaz!” derdi.
Çukurova Üniversitesi, Yüreğir ve Sarıçam’da çok hizmetleri oldu. Bekir Fevzi Yıldırım’ın adı bu mevkilerdeki cadde veya parklardan birine verilebilir.
Eğer bir köprüye adı verilebilirse çok daha anlamlı olur çünkü Bekir Fevzi Yıldırım’ın misyonu; mağdurlar, yetimler, kimsesizlerle, varlıklılar arasında köprüydü. Zaten Köprü Yardımlaşma Derneğinin kurucusu ve hizmetkârıydı. Misyonu, yaşam tarzı buydu.
Bu tür bir isimlendirme çok da iyi bir örnek olur. Yakışır vefalı Adana’ya… Bekir bu şehrin marka isimlerinden biriydi. Birçok siyasiden, varlıklı kişiden daha fazla iz bırakmış; gönüllere girmiş, çelebi ruhlu bir gönül eriydi.
Bekir’im, gidişinle sen kimleri yetim bıraktın bir bilsen?
Cenazene katılanların pandemiye rağmen kalabalığı, gönülden helallik vermeleri, duaları, sosyal medyanın senin gidişine kilitlenmesi görülmeye değerdi.
Seni unutmayacağız kardeşim.
Rabb’imin rahmeti yağmur gibi yağsın üzerine canım kardeşim. Peygamber yoldaşın olsun, yetimlerin babaları karşılasın seni.
Ehli Beyt kardeşin Vedat.
Vedat KAHYALAR
Son Yorumlar